Zaraz po studiach trafiłam do redakcji graficznej jednej z warszawskich gazet. To była dobra szkoła życia i zawodu. Później zaczęłam współpracować z różnymi wydawnictwami. Dziś prowadzę jednoosobową firmę. Redaguję, koryguję, składam, piszę… Należę do wymierającego już gatunku mola książkowego. Najbardziej cenię literaturę francuską (przyznaję: jestem frankofilką) oraz niemiecką (mają naprawdę fantastycznych pisarzy). Jestem też entuzjastką literatury górskiej. Góry zresztą to mój sposób na doładowanie akumulatorów. Łazikuję po nich niemal w każdej wolnej chwili (jeśli, oczywiście, nie czytam :). Ciągnie mnie na Południe, bo lubię słońce, dobre jedzenie i wytrawne (!) czerwone wino w kieliszku. No i, tam też są góry.

Prowadzę blog Góry lektury o – jakżeby inaczej – literaturze górskiej. Od 2017 roku zasiadam w jury konkursu na Najlepszą Książkę Górską Roku.

Po studiach biologicznych chciałem zostać naukowcem. Miałem nadzieję, że doktorat na paryskiej uczelni da mi solidne podstawy merytoryczne i światopoglądowe. Przekonałem się jedynie, że nauką rządzą wielkie pieniądze. Przystąpiłem więc do „zbuntowanego” odłamu społeczeństwa i przez kilka lat pracowałem w fundacji proekologicznej, której projekty miały zbawić świat. Ale zabrakło mi ślepej wiary w to, co robię... Poświęciłem się więc temu, co zawsze mnie interesowało: książkom i komputerom. Redaktorskie szlify zdobyłem w Wydawnictwie Naukowym PWN, gdzie przepracowałem kilkanaście lat w dziale encyklopedii, zaczynając od szeregowego redaktora zajmującego się publikacjami multimedialnymi. Dziś, po wieloletnim okresie zdobywania doświadczenia wydawniczego (w tym na stanowisku redaktora naczelnego dwóch wydawnictw), pracuję na własny rachunek.